सर्वशक्तिमान् परमेश्‍वर

हाम्रो परमेश्‍वर सबैभन्दा शक्तिशाली हुनुहुन्छ (उत्पत्ति १७:१; प्रकाश १५:३; १९:६)। उहाँको शक्ति असीमित भएको हुनाले उहाँले जे चाहनुहुन्छ त्यो गर्न सक्‍नुहुन्छ। यहोवा परमेश्‍वरले सुन्यताबाट हरेक थोक सृष्टि गर्नुभयो। परमेश्‍वरले तेस्रो स्वर्गदेखि लिएर अतलकुण्डसम्मका सबै थोकहरू बनाउनुभयो (एलोहिम, उत्पत्ति १:१; यूहन्‍ना १:३; कलस्सी १:१६; प्रकाश ४:११)। उहाँले आफ्नो सर्वोच्‍च शक्ति मानव इतिहासभरि आफ्ना सन्तानहरूलाई प्रकट गर्नुभएको छ।

परमेश्‍वरले आफ्ना सबै योजना र उद्देश्यहरू पूरा गर्नुहुन्छ (अय्यूब ४२:२)। हामीले मानवजातिको मुक्तिको प्रक्रियालाई हेर्दछौँ भने, स्वयम् परमेश्‍वरले मानवजातिलाई बचाउने योजना बनाउनुभयो (उत्पत्ति ३:१५), अनि परमेश्‍वर पुत्रले स्वयम् मानव शरीर धारण गर्नुभयो (मत्ती १:२१) र उहाँले नै व्यक्तिगतरूपमा मानवजातिको मुक्तिको उक्त योजनालाई क्रूसमा पूरा गर्नुभयो (यूहन्‍ना १९:३०)। यसर्थ, जब परमेश्‍वरले कुनै कुराको इच्छा गर्नुहुन्छ, तब कसैले त्यसलाई वाधा दिन अथवा रोक्‍न सक्दैन। उहाँको इच्छा अवश्य पूरा हुनै पर्नेछ (यशैया ९:६-७)।

त्रिएक परमेश्‍वरको निम्ति कुनै काम गर्न पनि गाह्रो हुँदैन (यर्मिया ३२:१७,२७)। मानिसहरूको लागि असम्भव सबै कुराहरू परमेश्‍वरको लागि सम्भव छन् (मत्ती १९:२६)। कन्या अवस्थमा हुँदा नै परमेश्‍वरले मरियमलाई येशू गर्भधारण गर्न लगाउनुभयो (लूका १:३७)। अब्राहाम र सारा बच्‍चा जन्माउन नसक्‍ने गरी बुढा-बुढी भइसकेका भए तापनि परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई बालक दिने प्रतिज्ञा गर्नुभयो (उत्पत्ति १७:१-२१; १८:१४)। परमेश्‍वरले आफ्नो प्रतिज्ञाअनुसार अब्राहाम १०० वर्षको हुँदा तिनलाई छोरा, इसहाक दिनुभयो (उत्पत्ति २१:१-५)। आधुनिक विज्ञानले बुझ्न नसक्‍ने यस्ता कुराहरू परमेश्‍वरमा सम्भव हुन्छन्।

अर्को कुरा के हो भने यहोवा परमेश्‍वर सार्वभौम परमेश्‍वर हुनुहुन्छ। स्वर्गहरू र पृथ्वी सृष्टि गर्नुभएको समयदेखि अहिलेसम्म परमेश्‍वरले सारा सृष्टिमाथि शासन गर्नुभएको छ र उहाँले त्यसमाथि सदासर्वदा शासन गरिरहनुहुनेछ। परमेश्‍वर कहिल्यै थकित र कमजोर हुनुहुन्‍न (यशैया ४०:२८)। “परमेश्‍वर हुनुहुन्छ, हुनुहुन्थ्यो र आउनुहुनेछ” (प्रकाश १:८; ४:८)। समयभन्दा माथि रहेर उहाँले आफ्नो शक्ति र वैभवमा शासन गर्नुहुन्छ (प्रकाश ११:१७; १९:६; २१:२२)।

सार्वभौम परमेश्‍वरले आफ्नो इच्छाअनुसार सृष्टि गरिएका थोकहरूको अनन्त दण्डको निम्ति दोषी ठहर्‍याउने निर्णय गर्न सक्‍नुहुन्छ अथवा उहाँले तिनीहरूलाई छुटकारा दिन र बचाउन पनि सक्‍नुहुन्छ (यशैया ९:६; सपन्याह ३:१७)। आफ्नो इच्छाअनुसार उहाँले छान्‍नुभएको व्यक्तिको हृदय कठोर पार्ने निर्णय गर्न सक्‍नुहुन्छ (प्रस्थान ७:३; ९:१२; १४:४,१७; यशैया ६३:१७; रोमी ९:१८), अथवा दया देखाउन आफूले रोजेको कुनै व्यक्तिप्रति उहाँले दया गर्न पनि निर्णय गर्न सक्‍नुहुन्छ (प्रस्थान ३३:१९; रोमी ९:१८)। सार्वभौम परमेश्‍वरले कुनै मानिसद्वारा आफ्नो इच्छा पूरा गर्नको निम्ति उक्त मानिसको हृदयभित्र आफ्नो इच्छा राख्‍नु हुन्छ (प्रकाश १७:१७)। परमेश्‍वरले आफूसँग भएको कुराहरूमा आफूले चाहेजस्तो गर्न सक्‍नुहुन्छ (मत्ती २०:१५) – यस्ता कुराहरू परमेश्‍वरको आफ्नै सार्वभौमिकताभित्र पर्दछन्।

दाऊदले यसरी गवाही दिएका छन्: “जो परमप्रधानको शरणमा वास गर्दछ, त्‍यो मानिस सर्वशक्तिमान्‌को छत्रछायामुनि रहन्‍छ” (भजन ९१:१)। परमेश्‍वरको अनुमतिबिना उडिरहेको भङ्गेरा पनि जमिनमा खस्‍दैन (मत्ती १०:२९)। येशूको अनुमतिबिना मानिसको टाउकोको एउटा रौँ पनि नष्ट हुनेछैन (लूका १२:७)। त्यसकारण, जो-जो परमेश्‍वरद्वारा सुरक्षित भएका छन्, तिनीहरूसँग सर्वशक्तिमान् परमेश्‍वरको शक्ति पनि हुँदछ। त्यही कारणले गर्दा येशूले भन्‍नुभयो, “विश्‍वास गर्नेको लागि त सबै कुरा सम्‍भव छ” (मर्कूस ९:२३)। त्यसकारण यस्तो सर्वशक्तिमान् परमेश्‍वरलाई अनुभव गर्ने इसाईहरूले साँच्‍चै नै सृष्टिकर्ता परमेश्‍वरको साँचो खुसी र आनन्दको स्वाद चाख्दछ।