सृष्टिकर्ता परमेश्‍वर

हामीले मनन र स्वीकार गर्नुपर्ने परमेश्‍वरको महत्वपूर्ण विशेषता भनेको परमेश्‍वर सृष्टिकर्ता हुनुहुन्छ भन्‍ने हो। हाम्रो परमेश्‍वर सबै थोकहरू सृष्टि गर्नुहुने परमेश्‍वर हुनुहुन्छ। उत्पत्ति १:१ मा “आदिमा परमेश्‍वरले स्वर्गहरू (आकाशमण्डल) र पृथ्वी सृष्टि गर्नुभयो” भनी लेखिएको छ। यहाँ परमेश्‍वरको निम्ति हिब्रू भाषाको ‘एलोहिम’ (बहुवचन नाउँ) प्रयोग गरिएको छ। यसलाई अर्को शब्दमा भन्‍ने हो भने सृष्टिको सेवकाइमा परमेश्‍वर पिता, परमेश्‍वर पुत्र र परमेश्‍वर पवित्र आत्माले सँगसँगै काम गर्नुभएको थियो। सबै थोकहरू सृष्टि गर्नुभएपछि यो त्रिएक परमेश्‍वरले आफू सृष्टिकर्ता परमेश्‍वर हुनुभएको सत्यता घोषणा गर्नुभयो।

विशेष गरी कार्यान्वयनकर्ताको रूपमा हुनुभएको परमेश्‍वर पुत्रले व्यक्तिगतरूपमा सबै थोकहरू सृष्टि गर्नुभयो (यूहन्‍ना १:३; कलस्सी १:१६; हिब्रू १:२)। परमेश्‍वर पुत्र, येशू त्रिएक परमेश्‍वरको दोस्रो व्यक्ति हुनुहुन्छ, र उहाँ अरू कोही नभएर पुरानो करारको यहोवा परमेश्‍वर हुनुहुन्छ (१ अध्यायमा भएको ‘येशूको पूर्व-अस्तित्व’ भन्‍ने खण्ड हेर्नुहोस्)। आफ्ने प्रिय सेवकहरूद्वारा भएर येशूले आफू सृष्टिकर्ता हुँ भनी भन्‍नुभयो। यशैयालाई उहाँले भन्‍नुभयो, “पृथ्‍वी मैले नै बनाएको हुँ, र त्‍यसमा मानिसहरूलाई मैले सृष्‍टि गरेको हुँ। मेरै हातले आकाशलाई फिँजाएको हो, र त्‍यसका सारा तारामण्‍डललाई मैले नै ठिक गरी मिलाएको छु” (यशैया ४५:१२; ५१:१२)। अनि उहाँले मोशालाई भन्‍नुभयो, “किनकि छ दिनमा परमप्रभुले आकाश, पृथ्‍वी, समुद्र र तिनमा भएका सबै थोक बनाउनुभयो, तर सातौँ दिनमा चाहिँ विश्राम गर्नुभयो” (प्रस्थान २०:११)।

अझै हेर्ने हो भने पुरानो र नयाँ करारमा परमेश्‍वरको थुप्रै सेवकहरूले येशूको पहिचानलाई सृष्टिकर्ता भनी स्वीकार गरेका छन्। यर्मियाले भने, “परमेश्‍वरले नै पृथ्‍वीलाई आफ्‍नो सामर्थ्‍यले बनाउनुभयो। उहाँले आफ्‍नो बुद्धिले संसारलाई स्‍थापित गर्नुभयो, र आफ्‍नो समझशक्तिले उहाँले आकाशलाई फैलाउनुभयो” (यर्मिया १०:१२)। यय्‍यूबले यसरी स्वीकार गरे, “तपाईंकै हातले मेरो आकार बनाए अनि मलाई सृष्‍टि गरे” (अय्यूब १०:८)। त्यसैगरी परमेश्‍वरले आफ्नै हातले स्वर्गहरू, चन्द्रमा, र ताराहरू बनाउनुभयो भनी दाऊदले भने (भजन ८:३)।

स्वर्गहरू र त्यसमा भएका सबै कुराहरू, पृथ्वी र त्यसमा भएका सबै कुराहरू अनि समुद्र र त्यसमा भएका सबै कुराहरूका सृष्टिकर्ता परमेश्‍वर हुनुहुन्छ भनी यूहन्‍नाले भने (प्रकाश १०:६)। येशू ‘परमेश्‍वरको सृष्टिको शासक’ हुनुहुन्छ (प्रकाश ३:१४) र उहाँले स्वर्गहरू, पृथ्वी, समुद्र र पानीका मूलहरू बनाउनुभयो (प्रकाश १४:७)। अनि पावलले यसरी स्वीकार गरे, “किनकि उहाँमा नै सबै थोक सृष्‍टि भएका थिए। स्‍वर्गमा र पृथ्‍वीमाथि भएका दृश्‍य र अदृश्‍य थोकहरू, चाहे सिंहासनहरू, चाहे प्रभुत्‍वहरू, चाहे प्रधानताहरू, चाहे अधिकारहरू, सबै थोक उहाँद्वारै र उहाँकै निम्‍ति सृजिएका हुन्‌” (कलस्सी १:१६)।

येशूले उज्यालो मात्र बनाउनुहुन्‍न, तर उहाँले अध्याँरो पनि सृष्टि गर्नुहुन्छ। उहाँले उन्‍नति ल्याउनुहुन्छ र साथै विपत्ति पनि सृष्टि गर्नुहुन्छ (यशैया ४५:७)। उहाँले विध्वंसको काम गर्न नष्ट गर्नेलाई पनि सृष्टि गर्नुभयो (यशैया ५४:१६)। उहाँले गर्नुभएको प्रत्येक सृष्टिको उद्देश्य छ (यशैया ४३:६-७,२१)। उहाँले सृष्टि गर्नुभएको कुनै थोक व्यर्थ छैन (यशैया ४५:१८)। उहाँको सृष्टि सदासर्वदाको निम्ति हो (भजन ३३:११)।

प्रभु येशूले व्यक्तिगतरूपमा हरेक थोक सृष्टि गर्नुभयो, र उहाँले सबै सृष्टिमाथि शासन गर्नुहुन्छ (भजन १०३:१९)। येशूले सृष्टि गर्नुभएको ब्रह्माण्ड यति विशाल र भयङ्कर छ, कि अहिलेको आधुनिक विज्ञानले यसको नापसमेत लिन सकेको छैन। विशाल स्वर्ग यहोवाको (येशूको) सिंहासन हो र पृथ्वीचाहिँ उहाँको पाउदान हो भनी बाइबलले बताउँछ (यशैया ६६:१)। पावलद्वारा परमेश्‍वरले भन्‍नुभयो, कि हरेक थोक उहाँले येशूको पाउमुनि राख्‍नुभएको छ (१ कोरिन्थी १५:२७; एफिसी १:२२)। तसर्थ यहोवा (येशू) यति विशाल हुनुहुन्छ, कि हामी मानिसहरूले उहाँको वास्तविक स्वरूप कल्पना पनि गर्न सक्दैनौँ (भजन १०४:१)।

सृष्टि गरिएका सबै थोकहरू त्रिएक परमेश्‍वरको प्रशंसा, आराधना र महिमा गर्नको निम्ति सृष्टि गरिएका हुन् (यशैया ४३:६-७,२१; रोमी ९:५; कलस्सी १:१६)। त्यसकारण, हामीले सधैँ त्रिएक परमेश्‍वरको पहिचानलाई मनन गर्नुपर्छ, र विशेषगरी हामीसँग प्रत्यक्ष सम्बन्ध राख्‍नुहुने सृष्टिकर्ता परमेश्‍वर, येशू कति महान् र महिमित हुनुहुन्छ भन्‍ने तथ्यलाई इमान्दारीसाथ स्वीकार गरी यस विषयमा मनन गर्नुपर्छ।

अनि हामी सृष्टि गरिएका प्राणीहरू कति सानो र कमजोर छौँ भन्‍ने कुरा सृष्टिकर्ता महान् परमेश्‍वरको समुन्‍ने सधैँ स्वीकार गर्नुपर्दछ। हामीले यसो भन्‍नुपर्छ, “येशू, तपाईं सृष्टिकर्ता परमेश्‍वर हुनुहुन्छ! म तपाईंको सृष्टि मात्र हुँ अनि मेरो जीवन र मृत्यु साथै उन्‍नति र बिपत्तिको मालिक तपाईं नै हुनुहुन्छ (व्यवस्था ३०:१५,१९)। हे  येशू, म तपाईंको महिमाको लागि सृष्टि गरिएको हुँ! तपाईं मैले चढाएको प्रशंसा, आराधना, आदर र महिमाको योग्य हुनुहुन्छ!” यसरी सधैँ स्वीकार गर्नेहरू नम्र व्यक्तिहरू हुन्। तिनीहरू त्रिएक परमेश्‍वरलाई प्रसन्‍न तुल्याउने उहाँका सन्तानहरू हुन् र परमेश्‍वरको महिमा गर्दै सृष्टिको उद्देश्यअनुसार खुसी र आनन्दले भरिएको जीवन जिउने इसाईहरू पनि तिनीहरू नै हुन्।