अनन्त परमेश्‍वर

त्रिएक परमेश्‍वर अनन्त हुनुहुन्छ। यहोवा परमेश्‍वर (येशू) आफूले हरेक थोक सृष्टि गर्नुभन्दा पहिलेदेखि नै अस्तित्वमा हुनुहुन्थ्यो र उहाँ सदासर्वदा अस्तित्वमा रहनुहुनेछ (भजन ९०:२; यशैया ४०:२८)। अर्कोतिर हेर्ने हो भने, सृष्टि गरिएका थोकहरू अनन्त हुँदैनन्, अनि तिनीहरूका जीवन र मरण, भाग्य र दुर्भाग्य सबै सृष्टिकर्ता परमेश्‍वरको हातमा हुन्छ (व्यवस्था ३०:१५,१९)। परमेश्‍वरले जीवन सृष्टि गर्नुभयो र जीवनको मालिक उहाँ नै हुनुहुन्छ। त्यसैकारणले गर्दा, सृष्टि गरिएका थोकहरूको आयु सृष्टिकर्ता परमेश्‍वरको इच्छाद्वारा नै निर्धारण गरिएको हुन्छ।

परमेश्‍वरका थुप्रै सेवकहरूले यहोवा परमेश्‍वरलाई प्रशंसा गर्दा अनन्त परमेश्‍वर भनी पुकारे जस्तै गरी अब्राहामले उहाँलाई ‘अनन्तका परमेश्‍वर’ भनेर पुकारे (उत्पत्ति २१:३३)। मोशाले पनि उहाँलाई ‘अनन्तका परमेश्‍वर’ भनेर पुकारे (व्यवस्था ३३:२७)। यर्मियाले चाहिँ उहाँलाई ‘अनन्तका महाराजा’ भने (यर्मिया १०:१०)। नहेम्याहले ‘अनन्तदेखि अनन्तसम्म रहनुहुने परमेश्‍वर’ भने (नहेम्यहा ९:५)। यशैयाले ‘सदासर्वदा जीवित हुनुहुने’ भने (यशैया ५७:१५), पावलले ‘अनन्तका परमेश्‍वर’ (रोमी १६:२६) र ‘युग-युगका राजा’ (१ तिमोथी १:१७) भने र यूहन्‍नाले उहाँलाई ‘सदासर्वदा जीवित रहनुहुने’ भने (प्रकाश १५:७)।

सृष्टि गरिएका थोकहरूजस्तो परमेश्‍वर समयको आयामभित्र अस्तित्वमा रहनुहुन्‍न। उहाँ अनन्तदेखि अनन्तसम्म अस्तित्वमा रहनुहुन्छ (नहेम्याह ९:५)। तसर्थ, यहोवा परमेश्‍वरको (येशूको) पहिचान समय र इतिहासभन्दा बाहिर छ भनी बाइबलले बताउँछ; जस्तै: ‘अल्फा र ओमेगा’ (प्रकाश १:८; २१:६; २२:१३), ‘आदि र अन्त्य’ (यशैया ४४:६; ४८:१२; प्रकाश १:१७; २:८; २१:६; २२:१३), ‘जो हुनुहुन्‍छ, जो हुनुहुन्‍थ्‍यो, र जो आउनुहुनेछ’ (प्रकाश १:४,८; ४:८)।

सृष्टि गरिएका सबै थोकले यस्तो अनन्तका परमेश्‍वरलाई श्रद्धा, भक्ति, आराधना र प्रशंसा गर्नुपर्छ। परमेश्‍वरको नाउँमा सदासर्वदै स्‍तुति होस्‌ (दानिएल २:२०), परमेश्‍वरको सिंहासन सदासर्वदाको निम्‍ति रहिरहन्‍छ (भजन ४५:६), परमेश्‍वरको शक्ति अनन्त छ (रोमी १:२०), र परमेश्‍वरको प्रेम अनन्तकाल रहिरहन्छ (भजन १३६:५)। परमेश्‍वरको राज्य भनेको अनन्तको राज्य हो, परमेश्‍वरको शासन पुस्तौँसम्म रहिरहन्छ (भजन १४५:१३), र यही अनन्त परमेश्‍वरको अनन्तता क्रूसमा टाँगिनुहुने परमेश्‍वरको पुत्र, येशू ख्रीष्टद्वारा इसाईहरूमा सारिएको छ (यूहन्‍ना ३:१६; ५:२४; ६:५६)।

यस कारणले गर्दा अनन्तता (अनन्त जीवन) दिइएका आशिषित इसाईहरूले अनन्त त्रिएक परमेश्‍वरलाई धन्यवाद दिनुपर्छ र विशेष गरी हामीलाई उपहारस्वरूप अनन्त जीवन दिन मानव शरीर धारण गर्नुहुने ईश्‍वरत्वको दोस्रो व्यक्ति यहोवा परमेश्‍वरलाई (येशूलाई) धन्यवाद दिनुपर्छ। हामी इसाईहरूले यहोवा परमेश्‍वरको प्रशंसा, आराधना र महिमा गर्नुपर्छ। सृष्टिको उद्देश्य यही हो। इसाईहरूले सृष्टिको उद्देश्यअनुसार अनन्तदेखि अनन्तसम्म त्रिएक परमेश्‍वरको प्रशंसा गर्दछन् (१ इतिहास १६:३६; भजन ४१:१३; प्रकाश ७:१२), र तिनीहरू आफ्नो मानवीय समझ र ज्ञान-बुद्धिभन्दा बाहिरको अलौकिक प्रेम अनुभव गर्न सक्षम हुन्छन् र त्रिएक परमेश्‍वरले सृष्टिलाई दिनुहुने साँचो खुसीमा आनन्दित हुन्छन्।